Дневник, ноќ на 9 и 10 до 15 ноември

Ноќ на ноември 9 во пристаништето Церколо Канотири Ихнуса де Каliари

Ноември 9 вечер - Се наоѓаме во пристаништето Цирколо Канотиери Ихнуза во Каliaари. Во организација на веслачкиот клуб Ихнуза од Каliaари.

Беше комплицирана и особено долга навигација. Континуирано скокање на ветер, дожд, налети, бранови.

Сите сме многу уморни, но првото нешто е да ги провериме можностите што ги имаме за пристигнување во Тунис, зачувување на календарот за другите фази на Палермо и Ливорно.

Ние ги правиме сите можни проверки и претпоставки, но за жал мора да си дадеме оставка, не можеме да стигнеме до Тунис.

Временските услови на овие недели се навистина лоши, особено во овој дел на Медитеранот, во каналите на Сардинија и Сицилија, и се чини дека тие ќе останат забранети уште долго време.

Ајде да одиме во кревет малку фрустриран. Но, Тунис е сè уште на нашиот календар. Само беше одложено.

Ноември 10, неочекувана станица во Каliари

Ноември 10 - Во моментов имаме неочекувана станица неколку дена во Ка Cари, на радост на пријателите на мирното движење на Сардинија кои се воодушевени од нашето неочекувано присуство.

Марсија, Пјерпаоло, Ана Марија, Алдо и Роберто доаѓаат да нè посетат на одборот во поројниот дожд на ова ослободување кое не се откажува и размислуваме за тоа што можеме да организираме трчање без предупредување.

Алесандро, исто така, се врати на одборот, бидејќи слезе во Барселона. Тој ќе дојде со нас во Палермо.

Оваа постојка на Сардинија ни овозможува да направиме биланс на воените бази кои го задушуваат овој прекрасен остров. Од XNUMX-тите, НАТО и САД го направија овој рај стратешка база за она што тие го нарекуваат „суштински воени служби“.

Збунувачки дефиниција. Како војната да е „суштинска“.

Во пракса, островот е огромна воена база за вежби, обука, експерименти со нови системи за оружје, симулирани војни, резервоари за гориво, оружје и муниција, шпионажа и телекомуникациска мрежа.

Крајбрежните води во близина на воените имоти честопати се затворени

Крајбрежните води во близина на полигоните на Квира, Теулада и Капо Фраска често се затворени. Проширувањето на воените области на овој дел од Медитеранот е такво што ја надминува целата површина на Сардинија.

Сардистите живеат со воени бази со децении, не без да се обидат да се спротивстават. Многу демонстрации и протести. Минатиот ноември 4 активистите на А Форас протестираа со елоквентниот наслов:

Надвор од основите на војната. Постери во осумдесет села на Сардинија, мобилизација, протести.

Но, воената блокада се спротивставува благодарение на вообичаената мешавина на стопанственици, затоплниците, причините за државните и тајните.

Веќе некое време, на островот каде што се наоѓаат двата најголеми полигони во Европа, постои сомневање дека во некои области високата застапеност на карцином е поврзана со загадување на почвата предизвикано од воен отпад. Истрагите се бавни.

Разговараме за тоа со нашите пријатели од Сардинија кои не покануваат да учествуваме на еден од состаноците на мрежата „Мигрант уметност“ што се одржува во културната соба Марија Карта во студентската куќа на Универзитетот.

Мигрантската уметност е иницијатива родена во Болоња во 2012

Migrant Art е иницијатива родена во Болоња во 2012 и која за неколку години се шири низ Италија и странство. Целите се многу едноставни: создадете вклученост преку уметноста.

Неделните попладневни часови се отворени за сите, студенти, имигранти, бездомници, млади и стари.

Пристигнавме придружувани од нашите пријатели со автомобил и бевме обвинети од приврзаната и ентузијастичка атмосфера на овие млади луѓе кои разговараат меѓусебно, правејќи музика, танцуваат и доживуваат уметност.

Ние зборуваме за себе и за нашите проекти кои се држат за рака и се движат низ просторијата со звук на кларинет.

Ние се здружуваме симболично со свилена нишка што нè обединува едни со други во мрежа на емоционална вклученост.

Ние се збогуваме со момчињата и одиме на вечера во пицеријата Федерико Нансен.

Пицеријата ја чествуваат пацифистите на градот

Ништо не е случајно, пицеријата ја честиваат пацифистите на градот затоа што Маурисио, сопственик, има уникатна историја.

На прво место, тој го нарече својот ресторан на тој начин затоа што како дете бил обожавател на норвешкиот истражувач од крајот на 19 век.

Нансен не беше само истражувач, запаметен пред се по тоа што беше првиот што го премина Гренланд на скии. Нансен беше висок комесар за бегалци на тогашната Лига на народите, добитник на Нобеловата награда за мир во 1922 година, го измисли Нансен пасош за да ги заштити лицата без државјанство и му ја посветува наградата „Бегалец Нансен“, која се доделува на оние кои се истакнуваат во помошта. на бегалците.

Но, што прави пицерија по име Нансен во Каliари? Наскоро објасни.

Маурицио пред неколку години отиде да живее во Газа, во Палестина, да научи како да направи пица, ги одржува односите со палестинскиот свет и во Каagари нуди исечена пица со разни вкусни состојки.

На крајот на ова гастрономско искуство на Сардиско-Палестинците, се враќаме на бродот (секогаш на дожд) и влегуваме во вреќите за спиење за да го слушнеме свирежот за ослободување (секогаш тој). Сардинија, земја на мирот.

Ноември 12, ден полн со активности

Ноември 12 - За помалку од 24 часа, групата Каagаритан организираше ден полн со состаноци и активности. Не само што ги изработија флаерите, туку ни однесоа до универзитетот и другите места.

Програмата започнува во 16.00:XNUMX часот со програмата „Одстранете ги рацете од нашите деца“ во знак на солидарност со истражените мировни активисти.

Од 18.00 до 20.00 часа се одржува јавна средба со прикажување на изложби, филмови и моменти на дискусија за темите на
марш Прво, разоружување.

На 21: 00 часа се одржува забава со песни и ора на Здружението Тера Меа. Разговорот WhatsApp е преплавен од пораките на вулканската Марција дека со својот нежен воздух нè тера сите да трчаме како луди. Со мозочни удари.

Оваа непланирана фаза се докажува дека се убави, убави луѓе, убаво време што се врти околу движењето на пацифистичко ниво.

Прекрасна Сардинија Ајде, ајде да одиме заедно, зарем оваа желба не е убава?

Убави танци. Екипажот ги тестира традиционалните танци на Сардинија, освен Роза, нашата морнарка која има вродена благодат и кога е на чело и кога танцува, сите други мудро одлучуваат да не ја расипат античката традиција на сардскиот танц со своите загрозени движења Нозете на другите.

Оваа непланирана фаза се докажува дека се убави, убави луѓе, убаво време што се врти околу движењето на пацифистичко ниво. Прекрасна Сардинија Ајде, ајде да одиме заедно, зарем оваа желба не е убава?

Убави танци. Екипажот ги тестира традиционалните танци на Сардинија, освен Роза, нашата морнарка која има вродена благодат и кога е на чело и кога танцува, сите други мудро одлучуваат да не ја расипат античката традиција на сардскиот танц со своите загрозени движења Нозете на другите.

Единствено што нема смисла во оваа мирна и празнична клима е времето.

Дури и сцената во Палермо е во опасност. Југо-југо-запад многу тензичен и брановиден. Од друга страна, отворениот разговор со пријателите од Палермо е делириум на пораки. На крајот решивме да одлучиме утре.

Ноември 13 и ноември 14. Заминуваме Проа на Палермо

13-ти ноември - Ние одиме. Поклони се на Палермо. Имаме 30 многу тешки часови пред нас, со малку ветер на почетокот и силен ветер и бранови на крајот. Ние се подготвуваме и пред да заминеме има густа размена на е-пошта со Франческо, Маурицио и Бепе од поморската лига на Палермо.

Отворивме информативна сесија на WhatsApp. Тие се согласуваат со нас: напушти
веднаш.

Стоп во Сан Вито Ло Капо, а потоа до Палермо за да се добие целиот јужен ветер што доаѓа. На денот 14 сме во Сан Вито, дефинитивно благодарен за морските услови во последниот дел.

Ајде да спиеме Утре ќе одиме во Палермо.
Алесандро ја врати бојата. Пред овој марш, тој практично никогаш не се качил на брод.

За неколку недели тој има акумулирано неколку стотици милји. Борба против вртоглавица, но се спротивстави и кога ние предложивме да се вратиме во Палермо со траект одбивме.

Одлично!

Во ноември 15, конечно сме на пристигнувањето на Канотиери во Палермо

Ноември 15 - Во доцните попладневни часови конечно сме на пристаништето на Канотери во Палермо. Франческо, Маурицио, Бепе го достигнуваат врвот.

Поминавме пет часа со напнат југ, лизгање. Уморен, но и многу смешен.

Сите добри, дури и Алесандро се опорави.

Оставаме неколку часови одмор во пресрет на утрешната програма што е објавена инјектирано на 11 до Морнарската лига ќе има деца за изложбата Sail Boat Art, на состаноци на 13 со градските власти и претстава.

Во вечерните часови, вечера во Молтиволити, локална етничка кујна.

Мир, социјално вклучување, добредојде, ќе разговараме за Палермо и мрежата на амбасадите на мирот.